देवराष्ट्रात कुणी कुणाला परका नाही, कुणाचे काही गुपित नाही. सर्वांना सर्वांविषयी आपूलकी. लग्न होऊन सासरी गेलेल्या गावातील सर्व मूली गावाच्याच माहेरवाशिणी. 'समुद्रेश्वर' हे गावाचे दैवत.
प्रत्येकाच्या मनात बालपण आणि गाव या दोन्ही गोष्टी जिव्हाळ्याच्या असतात. आपली आणि गावची नाळच अशी जोडलेली असते की ती आपल्याला कायम लहान होण्यासाठी भाग पाडते.
त्यामुळे भारावून गेल्याने दरवर्षी लाखो परदेशी नागरिक येथे भेट देण्यासाठी येतात.
त्यामुळे पाण्याची टंचाई कधी गावात भासलीच नाही. गावात प्रत्येकाच्या घरासमोर अंगण आणि अंगणामध्ये तुळशी वृंदावन आहे.
बलभद्रपूर खूप जुने गाव आहे. गावाच्या मध्यभागी बलभद्राचे मंदिर आहे, ज्याच्याजवळ एक मोठा तलाव आहे. तलावाच्या आजूबाजूला चंपक, आंब्याची झाडे, ऑलिंडरची झाडे आणि एक मोठे पिंपळाचे झाड आहे.
काही लोक स्वच्छतेकडे विशेष लक्ष देत नाहीत. गावकऱ्यांना विशेषतः प्रौढांच्या शिक्षणामध्ये रस नाही.
या वेबसाइटचे सर्व लेख कॉपीराइट प्रोटेक्टेड आहेत.
विविध एकता हे भारताचे अनोखे वैशिष्ट्ये आहे. भारतात अनेक जाती-धर्माचे लोक एकोप्याने राहतात. येथे अनेक भाषा बोलल्या जातात.
माझे गाव हिमालयाच्या पायथ्याशी वसलेले आहे. माझे गाव म्हणजे एक छोटासा ग्रामीण समुदाय आहे. शांतता आणि प्रेमाचे व माणुसकीचे get more info ठिकाण आहे, जेथे शहरी जीवनाची घाई आणि गजबज अजिबात नाही .
गावा बाहेर एक छोटीशी नदी आहे. मी आणि माझे गावातील मित्र अंघोळ करायला तेथेच जातो. खरंच मला खूप-खूप माज्या येते.
माझे गाव बलभद्रपूर मला खूप आवडते. ताज्या हवेचे आणि अन्नाचे अनुभव घेण्यासारखे आहेत. गावातील लोकांचे प्रेम आणि स्नेह मिळणे खूप सुखदायक आहे.
आमच्या घरासमोर आमच शेत आहे. आजीने तिकडे खूप फळभाज्या लावून ठेवल्या आहेत. आजोबा तिकडे भातशेती पण करतात.
माझे गाव भारतातील सर्वात स्वच्छ गाव म्हणून यादीत होते.
स्थानिक लोकं या शेतीला “काशी” असे म्हणतात. तेथून जवळच असलेला पाली गावात त्याचा व्यापार चालतो. प्रतेय्क रविवारी गावाचा बाजार भरतो. एका मोठ्या पटांगणात धान्य, कापडे, भाज्या, खेळणी यांची दुकाने मांडलेली असतात. एक प्रकारची एक छोटीशी जत्राच भरते म्हणा ना!